ฉันต้องบอกว่าเธอและเขาคู่ควร
ต้องบอกว่าเธอสมกันจะตาย
เป็นคู่รักที่ใครอิจฉา
ฉันต้องบอกตัวเองว่าห้ามสบตา
กลัวหลุดออกมาว่าความจริง
สิ่งที่คิดในใจมันร้าย มันคอยขัดแย้ง

เขาเป็นเหมือนหนามทิ่งแทงในใจ
ยิ่งถ้าเขาและเธอแอบอิงเอนแนบกาย
ใจมองดูยิ่งปวดร้าว เศร้ายังไงต้องเก็บไว้
ได้แต่พูดออกไป ในคำที่เธออยากฟัง

เกือบขาดใจทุกครั้ง ที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา
เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า
เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา
เราเป็นได้แค่ตัวอิจฉา

เขามีสิ่งดี ๆ มอบให้กับเธอ
เอาอกเอาใจให้เธอทุกอย่าง
จริงแล้วเขาก็ไม่เลวร้าย

ฉันต่างหากที่ควรสำนึกข่มใจ
เธออยู่กับใครที่เขาดี
ในวันนี้ ใจมันควรรับความจริงสักที

เหมือนมีหนามแหลมทิ่มแทงในใจ
ยิ่งถ้าเขาและเธอแอบอิงเอนแนบกาย
ใจมองดูยิ่งปวดร้าว เศร้ายังไงต้องเก็บไว้
ได้แต่พูดออกไป ในคำที่เธออยากฟัง

เกือบขาดใจทุกครั้ง ที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา
เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า
เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา
เราเป็นได้แต่ตัวอิจฉา

ก็เกือบขาดใจทุกครั้ง ที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา โว้
เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า
เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา
เราเป็นได้แต่ตัวอิจฉา

ฉันต้องบอกว่าเธอและเขาคู่ควร
ต้องบอกว่าเธอสมกันจะตาย