คืนที่ฟ้าคะนอง เมฆตะโกนร้องครวญคราง
ไฉไลยืนคอยที่ริมทาง คอยหนุ่มเมืองกรุง
ฝนที่พัดกระหน่ำ เหมือนกำลังย้ำสัญญาไม่นานไม่เกินฝนกันยา เค้าจะมาขอเธอ

ก็ได้แต่เหม่อและมองดูวันและเวลาผ่าน
ที่นาฬิกาที่ปฏิทิน
ปีเดือนวันเคลื่อนไหวไฉไลเริ่มหวั่น
กับสัญญา ที่ไม่เคยจริง

หลอกลวง ฝันที่เธอฝาก
เสียดายสัมพันธ์สวาท ที่ยอมแลกไป
เปียกปอนคอยแหวนและขันหมาก
สัญญาเสียงยังกังวาน อยู่ในหัวใจ
วิวาห์ไร้วี่แวว

เหมือนจะไม่ฉลาด คนประจานเรื่องสมยอม
แต่ไฉไลเชื่อในสัญญาปลอม ว่าเขาจะหวนมา
แล้วเวลาก็ผ่าน จนชาวบ้านต่างรู้ว่า
ทุกปีเมื่อถึงฝนกันยา เธอจะมาคอยที่เดิม

ก็ได้แต่เหม่อและมองดูวันและเวลาผ่าน
ที่นาฬิกาที่ปฏิทิน
ปีเดือนวันเคลื่อนไหวไฉไลเริ่มหวั่น
กับสัญญา ที่ไม่เคยจริง

หลอกลวง ฝันที่เธอฝาก
เสียดายสัมพันธ์สวาท ที่ยอมแลกไป
เปียกปอนคอยแหวนและขันหมาก
สัญญาเสียงยังกังวาน อยู่ในหัวใจ
วิวาห์ไร้วี่แวว

ก็ได้แต่เหมอและมองดูวันและเวลาผ่าน
ที่นาฬิกาที่ปฏิทิน
ปีเดือนวันเคลื่อนไหวไฉไลเริ่มหวั่น
กับสัญญา ที่ไม่เคยจริง

หลอกลวง ฝันที่เธอฝาก
เสียดายสัมพันธ์สวาท ที่ยอมแลกไป
เปียกปอนคอยแหวนและขันหมาก
สัญญาเสียงยังกังวาน อยู่ในหัวใจ

หลอกลวง ฝันที่เธอฝาก
เสียดายสัมพันธ์สวาท ที่ยอมแลกไป
เปียกปอนคอยแหวนและขันหมาก
สัญญาเสียงยังกังวาน อยู่ในหัวใจ
วิวาห์ไร้วี่ วิวาห์ไร้วี่แวว