Kom Geef Me Nog één Keer De Kans


Om Te Zwerven


Door Een Ver Verleden


Want Het Droombeeld Dat Ik Had


Van Het Echte Leven


Is Nu Een Verlangen Naar Vroeger


Een Glimlach Met Een Slecht Geweten


Kom Geef Me Nog één Keer Je Hand


Zoals Gister


Toen We Samen Zweefden


Nu Trek Ik Een Muur Op Rond Mezelf


Om Aan Te Geven


Neem Me Mee Uit Het Donker


Het Zou Ons Toch Nooit Overkomen


Wat We Dachten


Stond Vast Was Zeker


Maar Wild Als Wolken In De Wind


Zijn We Niet Gebleven


Neem Me Mee Uit Het Donker


Nu Ik Zonlicht Zie, Is Het Dan Voorbij


Neem Me Mee Uit Het Donker


Uit Het Donker