Lirik Lagu Kalameye Oboor Sadegh
قلب و روحته درست حس کني و به زبون بياري
حله، بزن بريم
کلمه عبورو داشته باشي حله
جلو پيشرو که بزرگترين مافياي قرنه
دورش پره حامياي رپه حيف
رضـا نداشته زبون عاميه هرگز
شباشو گذرونده با خيالو قلبش
و شایدم ميخواسته بکنه آبيا رو زردش
وقتي دنيا تو مافيا و جنگــــه
از ليست من و تو کنن عاليارو حذفش
پولدار بشي کني مادياتو هضمش
و شایدم حمله بکنن جانيا به تختت
پشت کنسترت ماشينا به صفه
دنباله پرا برو، خاليا به چپت
دنيا پره خوبو بده، پره مو و کَنه
اما کار ما خلاف زندگي تو روز و شبه
تمام زندگيا تو دود و دمه
ميشه خدا بود و واسه بارون آسمونو زدش
کسي نميپرسه چيه راز بوي گندت
اگه گند نباشيم غم ميریزن توي قلبت
ميپاشن به اسمت و ميرينن به مغزت
منم بيخالم و ميزنم تو خلسه (خلسه)
بيــــــــا که مال مائه خورشيد
من هنوز اميد دارم (من هنوز امید دارم)
همه مون قرصيم
همه مون صبحيم
همه مون مشتيم با هم
سيکتير، نرو تو مخ من
کيف جيب، تمام روز من
ميگذره با اين دوتا، نه چتم و نه معتاد
دنيايي که داريم مال يه خدائه نه دوتا
نه اين که من بدم و تو خوبه خوب، نه حاجي
دنياي تو قشنگه اما توي نقاشي
دنياي من کثيفه، آدماي توشم
به فکر جيب و رسيدن غنيمت تو جنگ
بالاي سرمونم هر دو که يه رنگه
مال تو که صافـــــ، همون آبي رنگـــــ قشنگه
کسي ني که حاجي واسه برد نجنگه
از خودت بگير تا اون نشئه خور زرنگه
فرق ما تو باخته هاست
تو دادي رفت، من دادم بالاي ساخته هام
هه! جايي اين که رويامو پاذل بچينم
ترجيح ميدم حقيقتو واضح ببينم
بيــــــــا که مال مائه خورشيد
من هنوز اميد دارم (من هنوز امید دارم)
همه مون قرصيم
همه مون صبحيم
همه مون مشتيم با هم
تشنه نوازش و لالائي مامان
روز به روزم داره سنم بالا ميره داداش
اصلا، حنجره مو واسه کي بايد من جر بدم؟
و عاشق کي باشم؟ اصلا به کي بايد دل بدم؟
اگه باشي توي خيابونا لاشخور
يهو ديدي پول و جيبتو همه رو باد برد
هه هه! اون قدری خنده داره
که يهو سر پول مواد ميفروشي حتي پالتوت
هميشه دوست داشتي تو يه جورايي سر باشي
حتي به خودت و دور و ورياتم شکـــــ داري
يهو ميده قلم، به اميد قلم
تا کلمات پا پيچت بشن بگي کاريه تلف
ببين حاجي ادا در نيار
شبيه اونايي نباش که هستن برادر نما
همه اش داری ميگيري فاز لاتي
اما تو هيچي نيستي و يه پا خایه مالي
تو به سگاي دورتم هنوز داري باج ميدي
ما هم با بنزين بالا سر باراباس تو تاريکي
ما بزنیمش آتیش
خیابون رنگ خون بشه و تو هم بشی قاطیش
نشین و پاشو لاشی
بيــــــــا که مال مائه خورشيد
من هنوز اميد دارم (من هنوز امید دارم)
همه مون قرصيم
همه مون صبحيم
همه مون مشتيم با هم (آه)
من، تنهام مثل ماهي توي تنگـــــ
فکرم درياست نه که آب توي حوض
این مغز نیمه پر، یه افسری که خورد
تازه فهمیده جنگه پس ضریب برد
بالا نرفته ميبيني که پائين اومد
تمام عمرتو دادي و وايسادي تو صف
تا دري باز شه که بري، نماش باشه دلي
هنوز مهاجري، چه قدر کسشري
اَه! امثال من حساب ترقی داشته
شبيه توئه نه کوچيکه مثل بقليات
من می خوام آزاد بگم، با داد راز بگم
و اسممو با س صاد ضاد بگم
جواب قانونارم دل من ميده
من دوست دارم ريسکو با ديد سنجيده
کشته ها رو تو قبر، سوخت کارو جا حرفـــــ
و سختي پيچو با يه انتهاي راحت
من دوست دارم اينا رو چون حقيقته
قانون دل من شبيه قانون طبيعته
که ميگه دوست داري بکن، هنوز داري کپن
تو زنده اي براي يه زندگي کپل
هه هه!
post a comment