Deze Zee, Die Ik Zovaak Bevaren Heb


Zee Van Tranen, Lieve Zee Van Overvloed En Eb


Deze Zee, Is Mij Zovaak Te Hoog Gegaan


Maar Wat Zij Deed, Ik Kon Haar Nooit Weerstaan.


Ieder Licht, Dat Mij Dichtbij De Haven Bracht


Bleek Een Schip, Passerend In De Koude Donkere Nacht


In De Ochtend, Hees Ik Dan Mijn Zeilen Weer


Deze Zee, Blijkt Mooier Elke Keer.


Hoe Vaak Vond Ik Niet Aan Land, Vaste Waarde Vaste Grond


Likte Zij Niet Het Zout, Van Mijn Ogen En Mijn Mond


Hoe Vaak Dat Ik Niet, Aarde Mij Veranderen Kon


Terwijl Ik Droomde, Van Een Blauwe Horizon.


Deze Zee, Hoe Vaak Heb Ik Haar Niet Vervloekt


Zij Is Anders, Dan Datgeen Waar Iedereen Naar Zoekt


Maar Op Haar Golven, Ben Ik Altijd Dichtbij Mij


Deze Zee Deze Zee, Ben Jij!


Hoe Vaak Vond Ik Niet Aan Land, Vaste Waarde Vaste Grond


Likte Zij Niet Het Zout, Van Mijn Ogen En Mijn Mond


Hoe Vaak Dat Ik Niet, Aarde Mij Veranderen Kon


Terwijl Ik Droomde, Van Jouw Blauwe Horizon.


Hoe Vaak Vond Ik Niet Aan Land, Vaste Waarde Vaste Grond


Likte Zij Niet Het Zout, Van Mijn Ogen En Mijn Mond


Deze Zee Daarvan Ik Alleen De Diepte Ken


Weet Dat Ik Voorgoed Haar Zeeman Ben


Deze Zee Die Leeft In Mij, Dat Ben Jij!