Ár Var Alda,
Þat Er Arar Gullu,
Hnigu Heilög Vötn
Af Himinfjöllum;
Þá Hafði Helga
Inn Hugumstóra
Borghildr Borit
Í Brálundi.

Nótt Varð í Bæ,
Nornir Kómu,
Þær Er öðlingi
Aldr Of Skópu;
Þann Báðu Fylki
Frægstan Verða
Ok Buðlunga
Beztan þykkja.

Sneru þær Af Afli
Örlögþáttu,
Þá Er Borgir Braut
Í Bráluni;
Þær Of Greiddu
Gullin Símu
Ok Und Mánasal
Miðjan Festu.

Þær Austr Ok Vestr
Enda Fálu,
Þar átti Lofðungr
Land á Milli;
Brá Nift Nera
Á Norðrvega
Einni Festi,
Ey Bað Hon Halda.