Gdy Znów Do Murów Klajstrem Swiezym

Przylepiac Zaczna Obwieszczenia,

Gdy "do Ludnosci", "do Zolnierzy"

Na Alarm Czarny Druk Uderzy

I Byle Drab, I Byle Szczeniak

W Odwieczne Klamstwo Ich Uwierzy,

Ze Trzeba Isc I Z Armat Walic,

Mordowac, Grabic, Truc I Palic;

Gdy Zaczna Na Tysieczna Modle

Ojczyzna Szarpac Deklinacja

I Ludzic Kolorowym Godlem,

I Judzic "historyczna Racja"

O Piedzi, Chwale I Rubiezy,

O Ojcach, Dziadach I Sztandarach,

O Bohaterach I Ofiarach;

Gdy Wyjdzie Biskup, Pastor, Rabin

Poblogoslawic Twój Karabin,

Bo Mu Sam Pan Bóg Szepnal Z Nieba,

Ze Za Ojczyzna - Bic Sie Trzeba;

Kiedy Rozscierwi Sie, Rozchami

Wrzask Liter Z Pierwszych Stron Dzienników,

A Stado Dzikich Bab - Kwiatami

Obrzucac Zacznie "zolnierzyków". -



- O, Przyjacielu Nieuczony,

Mój Blizni Z Tej Czy Innej Ziemi!

Wiedz, Ze Na Trwoga Bija W Dzwony

Króle Z Panami Brzuchatemi;

Wiedz, Ze To Bujda, Granda Zwykla,

Gdy Ci Wolaja: "Bron Na Ramie!",

Ze Im Gdzies Nafta Z Ziemi Sikla

I Obrodzila Dolarami;

Ze Im Cos W Bankach Nie Sztymuje,

Ze Gdzies Zwaszyli Kasy Pelne

Lub Upatrzyly Tluste Szuje

Clo Jakies Grubsze Na Bawelna.



Rznij Karabinem W Bruk Ulicy!

Twoja Jest Krew, A Ich Jest Nafta!

I Od Stolicy Do Stolicy,

Zawolaj, Broniac Swej Krwawicy:

"Bujac - To My, Panowie Szlachta!" /x4, X7/